και τι με νοιάζει εμένα;

έτσι κι αλλιώς, 

απ'τους πιο πολλούς νωρίς έφευγα ή φεύγανε

και ο αέρας δεν μυρίζει σαν κι εσένα

κι αφού δεν έχω και πολλά να σε θυμίζουν

ούτε μπορώ να θυμηθώ τι σκέφτομαι για να ηρεμήσω

έτσι κι αλλιώς, 

το σώμα μου εντέλει επιπλέει 

παρόλο που μέσα όλα βυθίζονται

κι αφού μπορώ να παριστάνω πως δεν με νοιάζει

οι ιστορίες στο κεφάλι μας συγχέονται

γίναμε τόσο καλοί στο κρυφτό και την απόκρυψη

που τις νύχτες θυμίζουμε μικρά φαντάσματα

φοβόμαστε τον θάνατο και την αλήθεια

γιατί αυτά μας κάνουν ανθρώπους

και τι με νοιάζει εμένα;

έτσι κι αλλιώς,

το σώμα μου επιπλέει και χωρίς εσένα