ανυπο/μονοι

Για τη στιγμή που κατέβαινα το λεωφορείο
Για το τέταρτο που περπατούσα βιαστικά
Το τέταρτο / την εβδομάδα / την απόσταση
Που ήθελα κάθε φορά να εκμηδενίσω
(ανυπόμονη πάντα)

Για τη γεύση της μπίρας που χανόταν μπροστά στο φιλί σου
Για τον ήχο της θάλασσας όταν δεν μιλούσε κανείς
την επόμενη συνάντηση / την κάθε συνάντηση / τα απότομα "τα λέμε"  
που δεν θα ξαναπούμε
(ανυπο/μόνη πάντα)

Για το κάθε λεπτό, την κάθε σου πνοή
το κάθε λάθος
γράφω
και θα γράφω
-

και αν κάτι μετανιώνω πιο πολύ

είναι που μια φορά δεν ευχαριστήθηκα την διαδρομή για το σπίτι σου

26/07/92 - 26/02/16

ναρκαυλωτικά

σ'αυτήν την πόλη που δεν με χωράει πια
μα συνεχώς επιστρέφω
μαζεύω τον ουρανό σε μια γραμμή
να τον σνιφάρουμε
πίνουμε και φθίνουμε και εξαντλούμαστε

ενώ γελάω με κάθε ασήμαντό σου

και με φιλάς σε κάθε μου όχι

στην τελική

δεν είμαστε παρά

εκρηκτικοί μηχανισμοί

ακόμα - απενεργοποιημένοι -

όσο κρατώ τα μάτια μου κλειστά

δεν κινδυνεύουμε

δεν κινδυνεύουμε

η ανάσα σου με λούζει

με βενζίνη

μετράνε αντίστροφα

τα σώματά μας

απ'τις δονήσεις

μέχρι να σε κοιτάξω

μέχρι να με κοιτάξεις

να γίνουμε εύφλεκτοι

κινδυνεύουμε

να σε δω μια φορά και να είμαι νηφάλια

να σε δω μια φορά και να παρα/μείνω νηφάλια

ίσως;

-"Μη φύγεις ακόμα, βρέχει."

Σταμάτησε η βροχή,

και ακόμη να φύγω.

-"Γιατί δε μένεις λίγο; 

Έχουμε τόσα πολλά να πούμε."

μα ακόμη να πούμε κάτι.

Μπορεί τελικά να είναι στη φύση μας 
να περιμένουμε πότε θα έρθει βροχή
ή να κλέβουμε ξένες αναμνήσεις
και να ελπίζουμε μια μέρα 
να γίνουν και δικές μας.

Ίσως αυτή να είναι η τύχη μας
ή δυστυχία. 

sinέπεια

πρέπει να κοιτώ τον εαυτό μου κατάματα // να μην πίνω έξω πολύ // όσο καλή και να ναι η μουσική // δεν πρέπει να χρησιμοποιώ το σώμα μου // για να ακούω // βρίσκομαι σε αφύπνιση // θέλω να φιλήσω ένα γνώριμο πρόσωπο // να ξενυχτήσω με ένα άγνωστο // χαζεύω το ταβάνι // παθιάζομαι πιο πολύ με τις νύχτες άλλων // παρά με τις δικές μου // τις νύχτες // αιωρούμαι σαν φάντασμα // ένα φάντασμα που δεν μπορεί να περπατήσει // που φοβάται την πτώση // που φοβάται το θάνατο // το θάνατο // να γίνει άνθρωπος

θέλω να γίνω φτηνή 

πολύ φτηνή 

βρώμικη  

μετά να βγω έξω 

περπατώ πάντα στο πλήθος 

ανάμεσα σε θεούς 

να κρατώ τις αμαρτίες 

να σβήσω τα τόσα αγνά κομμάτια σου 

τα κομμάτια σου 

τα ανώτερα όντα ξέχασαν να μας βάλουν κλιπάκια στον κρόταφο
να βγάζουμε κάθε κακή σκέψη απ'τον εγκέφαλο 

να μένουν μόνο οι καλές 

να αγιάσουμε στην αμαρτία

αν-τι(;)-ο

και τρέχουμε, και φεύγουμε                                                               όσο πιο μακριά, τόσο πιο ηδονικά
να προσέχεις ποιο δρόμο ακολουθείς                                                                  μην χαθείς στην πορεία
να προσέχεις ποιο λεωφορείο παίρνεις                                                  επόμενη στάση σου, οι τύψεις

όσο κι αν κάνεις το μυαλό σου μαρμελάδα

χαμένος δεν είσαι

η διαδρομή έχει ήδη σχεδιαστεί

η ευτυχία απέχει πολύ ακόμα

κι εμείς φεύγουμε, και τρέχουμε

όσο πιο κοντά 

τόσο πιο ηδονικά

και τι με νοιάζει εμένα;

έτσι κι αλλιώς, 

απ'τους πιο πολλούς νωρίς έφευγα ή φεύγανε

και ο αέρας δεν μυρίζει σαν κι εσένα

κι αφού δεν έχω και πολλά να σε θυμίζουν

ούτε μπορώ να θυμηθώ τι σκέφτομαι για να ηρεμήσω

έτσι κι αλλιώς, 

το σώμα μου εντέλει επιπλέει 

παρόλο που μέσα όλα βυθίζονται

κι αφού μπορώ να παριστάνω πως δεν με νοιάζει

οι ιστορίες στο κεφάλι μας συγχέονται

γίναμε τόσο καλοί στο κρυφτό και την απόκρυψη

που τις νύχτες θυμίζουμε μικρά φαντάσματα

φοβόμαστε τον θάνατο και την αλήθεια

γιατί αυτά μας κάνουν ανθρώπους

και τι με νοιάζει εμένα;

έτσι κι αλλιώς,

το σώμα μου επιπλέει και χωρίς εσένα

συνάντηση

ίσως                                                                                                                         φοβάμαι

     μπορεί                                                                                                       μήπως

               μια                                                                                              τη

                    μέρα                                                                            στιγμή

                            τα                                                                   που

                                βλέμματά                                              τα

                                               μας                                μάτια 

                                                      να                       μας

                                                          συναντηθούν

                                                     θα                      και

                                                  με                              να

                                     αγνοήσεις                                    βρούμε

                                σαν                                                              αυτό

                            να                                                                           που

                  ήμουν                                                                                    τόσο 

       διάφανο                                                                                                   καιρό

γυαλί                                                                                                                       ψάχναμε

αυτό που θρέφω να με πνίγει

κάπου εδώ το κρύβω το γαμώτο μου.

συνήθως κουρνιάζει στα πνευμόνια

καμιά φορά γίνεται ψευτόμαγκας και φτάνει στο λαρύγγι.

μην ανησυχείς όμως, δεν σε απειλεί το γαμώτο μου

το μεγαλώνω σαν παιδί μου

το ταϊζω συχνά ελπίδα

κι έχω δέσει στη γλώσσα συρματόπλεγμα,
με ταμπέλα "προσοχή, μην πλησιάζετε".

και αν καμιά φορά φτύνει τη λύσσα του πάνω μου

σκίζει το δέρμα και τρώει τα σωθικά μου,

μη φοβάσαι

ο μπάτσος μέσα μου το ξαναχώνει με συνοπτικές διαδικασίες

καθώς του απαγγέλλει τα δικαιώματά του.

τι υπέροχη νύχτα 

να ποτίσω το σώμα μου με βενζίνη
και να το κάψω επί τόπου

λίστα #3: στίχοι των πρώτων αριθμών

Το Σάββατο ήσουν ένα ακόμα
πρόσωπο στο πλήθος. Την Κυριακή ήσουν το

μόνο που ξεχώριζα σε αυτό.

Ο φίλος σου είπε πως
δεν είμαι όμορφη, αλλά γοητευτική. Απλώς δεν
με έχει δει να χύνω

Γλυκιά μου μητέρα,

εσύ ήθελες μόνο να αναθρέψεις ένα αρνάκι

και έλαχε λύκος.

Τα αποτελέσματα από το ιατρείο
"όλα καλά" σου είπα στο τηλέφωνο, δάκρυα
μόνο να μη με λυπάσαι

Ξέρεις, υπάρχω σε δύο μέρη:

εκεί που πατούν τα πόδια μου, και 

εδώ που σε βρίσκω εσένα.

Με ρώτησες αν μου αρέσουν
οι ξένες γλώσσες. Ναι, αλλά να ξέρεις
η δικιά σου είναι καλύτερη

Σε δέκα χρόνια, λέτε θα
έχετε σπίτι, παιδιά. Δεν ξέρετε, πως το
μυαλό σας είναι ήδη παντρεμένο

*hint: 2, 3, 5, 7

κόμμα πέντε

περιμένω τη μέρα που θα σταματήσουν τα προβλήματα με τον ύπνο
άρχισα να πετώ τη σαβούρα απ'το μυαλό μου

με βοηθά να κοιμάμαι
τα όνειρα φυσικά είναι πάντα ανήσυχα

αλλά όχι αρκετά ώστε να με διώξουν απ'τον λίθαργο

ο έρωτας σε όλες τους τις εκφάνσεις                

είναι η απόλυτη αποδοχή <---> το αιώνιο παράπονο           

το περισσότερο μαζί <---> και το βαθύτερο κενό         

το ασημαντο που τρυπάει το κρανίο // το σημαντικό που το θρυμματίζει

οι πιο ωραίες ιστορίες βρίσκονται σε μικρά βιβλιαράκια

καταχωνιασμένα στο κάτω συρτάρι του κομοδίνου
τελειώνουν πριν αρχίσουν

σκορπούν αυταπάρνηση και βρισιές στις συγκυρίες
προχωρούν τους δείκτες τα βράδια που κοιμάσαι λιγότερο

μ(π)ικρόβιο

~

θέλω να χωρέσω όλο τον κόσμο σου σε ένα μπουκάλι μπίρα

και να τον πιω με καλαμάκι για να με βαρέσει περισσότερο

~

Τέχνη

// θέλω να σε κοιτάζω
να μεταμορφώνεις τις χορδές σε ιστορίες
τις νότες σε ταξίδια
πάθος να ξεχειλίζει σε κάθε σου κίνηση
να περιγράψω με λέξεις
την ύπαρξή σου,
πώς μεγαλώνουν τα μάτια σου,
όταν ραγίζουν τα δικά μου
πώς γυαλίζει η καρδιά σου,
καθώς η δική μου γίνεται στάχτη
// θέλω να σε παρατηρώ
πώς κάνεις αυτά που αγαπάς
να εκφράσω με λόγια
την αύρα που σε ακολουθεί παντού
πόσο την αναζητώ σε κάθε μου βλέμμα
πόσο την ζητώ σε κάθε μου ανάσα
// θέλω να σε δω
να γράψω βιβλία ολόκληρα
για το συναίσθημα που βαλτώνει μέσα μου
πως είσαι το ομορφότερο έργο τέχνης
που ίσως αντικρίσω ποτέ.
πως αυτό το πλατύ χαμόγελο, το δεξί χέρι
σε μολύβι και χαρτί
δημιούργησαν έναν θεό
που μπορώ να πιστέψω

δεν μπορώ να σκεφτώ μεγαλύτερη αλήθεια:
οι άνθρωποι είναι πιο όμορφοι
όταν δημιουργούν
όταν παθιάζονται
όταν μένουν άπιαστοι

μαγειρική

σήμερα θα σου κάνω τη σπεσιαλιτέ μου

μην ανησυχείς, έχω εδώ σχεδόν όλα τα υλικά.

για την συνταγή σας θα χρειαστείτε:

- λίγο καιρό να το αγνοήσεις

- άπειρα χιλιόμετρα να διανύσεις

- μερικά άτομα να βλασφημήσεις

- τη σωστή ερώτηση για να το συνειδητοποιήσεις

εσύ απλώς φέρε μια πρέζα αλάτι, 

πιπέρι

και τη στιγμή που αποδέχεσαι

πως το γαμιέσαι μου θα το κάνουμε μαζί πράξη

~

το μέλλον

                                                       του εαυτού μου

                                       κυρίαρχος                           έχω
                             
                               είμαι                                               προσδιορίσει

                                                                                                      τα
                                                                                                 πιστεύω,                                                  
                                                                                                      τις
                                                                                                επιθυμίες,
                                                                                        τους
                                                                           στόχους
                                                             
                                                                 και τα
                                                                όνειρά
                                                                  μου

                                                                  και
                                                                θα τα
                                                             καταφέρω
                                                                    .